L. Dupont en naaktrecreatie

Psychologiesch onderzoek 2006 aan de Katholieke Universiteit Leuven van de Leuvense faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen toont niet aan dat naaktstranden niets met seksualiteit te maken zoals veel nudisten stellen.
De mannier waarop het lichaam is versierd straalt vaak erotiek en seksualiteit uit, zoals o.a. schaamhaar verzorging of tatoeages. Dat is vooral het geval op het homogedeelte van het naaktstrand. Ook hetero mannen willen er ook vaak vrouwen mee imponeren.
Verder toont het onderzoek aan dat op naaktstranden vaak twee gedeeltes te onderscheiden zijn met verschillende rituelen, symbolen, conventies, normen en verlangens: het heterogedeelte en het homogedeelte: elk met haar eigen transgressies, bestaansstrategieën, codes hoe je je moet gedragen, een organisatorische logica en emoties, etc..

Het volledige onderzoek kunt u hier lezen.

Rondom naaktrecreatie bestaan nogal wat misverstanden. Volgens ons zijn twee vragen van belang. Ten eerste wie beslist er of een terrein geschikt of ongeschikt is voor naaktrecreatie (artikel 430a), is dat een gemeenteraad of is dat een beslissing van de recreant zelf, een individuele beslissing, die ook altijd nog ter beoordeling kan worden voorgelegd aan de rechter. Wij stellen ons op het standpunt dat je zelf moet kunnen beslissen. De tweede vraag is of een gebied ook voor naaktrecreatie een geschikt gebied is. Als het buiten de bebouwde kom ligt en het terrein is al jaar en dag bedoeld voor recreatie is dat in onze visie zeker een geschikte locatie. Over beiden vragen is jurisprudentie in het voordeel van de recreant.

Onlangs heeft het Gerechtshof Den Haag zich weer een keer eens over deze vraag gebogen waarin zij een heldere uitspraak heeft gedaan. Hieruit blijkt duidelijk dat een gemeente wél een gebied voor naaktrecreatie mag aanwijzen, maar nooit en te nimmer een gebied als ongeschikt voor naaktrecreatie mag aanwijzen.

De volledige uitspraak kunt u hier lezen.